Dina redite ,sasih kasanga, ditu I Sangsiah negak di sakapat pedaduan ngajak iya I Goak, lantas ngomong I Goak “ Meh makelo cai sing mesatue ,awake kadong tusing ade gae, awake dot ningeh sautan cai ne”
“Nah sawireh bli nagih tyang masatua, sakewala satuane ene lakar lantang sajan, syiup malu kopine, enjit lantas rokone, apang tusing bli salah tampi” pesaut I Sangsiah
Kacrita dideśa anu ada kone anak makur̥ĕnan, ane muani bagus, ane luḥ jĕgeg.
Ane luḥ sai sai kone madagang jaja-jajaan di padiwangan umaḥne. wireḥ ya anak luḥ jĕgeg bwin tuwuḥ ne nu bajang, sai-sai liu pĕsan anake nganggurin.
Daganganne lais, jajanne tan pagula katonangan manis. Pĕtĕnge masiḥ bĕk bĕk dogen anake melali ke umaḥne, kating mekel, klian, mwaḥ padanda kr̥ĕtta masiḥ sai sai kĕma twara pegate.
Nganti sr̥ĕt kone cicingne ngongkong, ban twara pĕgat-pĕgatan tamyune kĕmu.
Ane mwani suba kewĕḥ pĕsan sai-sai ngĕnĕmin tamyu. Tusing pati sĕkĕn maan nĕgak , katungkul busan busan ngĕsekang cicing dogen.
Mara maan nĕgak akĕjĕp ada bwin tamyu tĕka, ngongkong cicingne. Ngĕsekang lantas ya cicing. Keto dogen gagaenne ptĕng l̥ĕmaḥ twara lenan.
Bwina iya suba sĕlang tĕken tamyune makĕjang. “Yan idewek twara jumaḥ, tong tara kur̥ĕnan lakar jelekange taken tamyune. Makrana sai sai ya mai, twara lenan ban dĕmĕn tĕken kur̥ĕnan gĕlahe”. Keto kone ñyĕt ane mwani.
Sĕdĕk dina anu mapaitungan kone ya ajak ane luḥ.
“luḥ-luḥ, bĕli mapan suba kewĕḥ pĕsan sai-sai ngĕnĕmin tamyu. Kene ja suba baan. Mani disuba ñyai madagang. Mĕli ñyĕn ñyai arak ñyang aguci, pĕnganin tamyune. Bĕli bakal̥ gĕdyang ibane uli jumaḥ. Ñyaru ñyaru kalase. Ñyanan bĕli kal morahan tĕken ñyai, diar̥ĕpan tamyune. Apang tawanga mani bĕli twara jumaḥ. Dong pasranab ya pada, mani sĕmĕngan mai lakar̀ ñyĕlekang ñyai. asing tĕka mai, baang suba arak pang kanti puñyaḥ. Yan suba makĕjang tamyune puñyaḥ, bĕli lakar teka”.
Kacrita jani suba ñyaluk pĕtĕng, tĕka kone pada tamyune. Rame kone suba umaḥne, ada makakĕdekan, hada nutur̀. Dilen peliyat ane mwani, ada nundikin ne luḥ, ada ngĕjitin.
Keto dogen kone tingkaḥ anake melali uli sai-sai. Ngomong lantas ane mwani tĕken neluḥ.
“luḥ, luḥ, bwin mani prayanin mĕn ñyakan, bĕli lakar̀ lwas kalase, apang ada apa bĕkĕlang”.
Masaut ne luḥ “Kuda wai siḥ bli lwas”.
Masaut ne mwani “Bantas makapwan. bĕli lakar̀ ngaliḥ lubak jĕnggot”.
“Naḥ, mani bakal prayanin ñyakan”. Pesaut ne luh
Mara keto paomongan ne mwani ajaka ne luḥ, kĕndĕl kone pada tamyune, bwin mani ane mwani tusing jumaḥ, idewek elah lakara dini.Keto kone pada kĕnĕḥ tamyune.
Kacrita mani sĕmĕnganne, pasĕmĕngan pĕsan kone suba l̥ĕbeng nasinne. Suba suwud ne luḥ mĕnpĕnin ne mwani nasi, lantas ne mwani mĕsu nengteng kĕmal, ñyaru ñyaru lwas kalase.
Suba nĕkĕd disuwunge, lantas ya ngĕlenin ambaḥan, bĕdaḥ diluwanan umaḥne, ditu kone ya mĕngkab, ngintip anake melali kĕmu.
Suba kone keto, bwin kĕjĕp ne, tĕka lantas tamyune mara padidi. Kĕndĕl pĕsan ul̥ĕs anake ento, mara dapĕtanga twara ada anak lenan.
“Mara tĕka bĕli ktut. Mai ja mĕnekan. Kanggowang icang dogen ngĕnĕmin bĕli. kur̥ĕnan icang sing jumaḥ, anak ya lwas kalase ngorahang ngaliḥ lubak jenggot”. Keto abĕt ane ngĕlaḥ umahe
Mĕnekan lantas tamyune ke bale gedene sada kĕñyir̀ kĕnyir. Suba pada nĕgak, jĕg ogomongina kone ne luḥ, nagiḥ jĕlekanga.
Masahut ne luḥ, “da ja bĕli keto, sĕmĕngan bĕli suba ngarawosang ane keto keto. awak bĕli sai sai te mai. Mani puan sing ada jalan. Ne arake malu daar̀”.
Bĕkbĕka lantas tamyune ĕnto aji arak nganti puñyaḥ. Bwin kĕjĕpne ngongkong kone cicingne.
Ngomong lantas ne luḥ. “biḥ, kur̥ĕnan icange tĕka. ĕngkĕbang ibane bĕtan umaḥ”. Mĕngkĕb kone tamyune bĕten umaḥ.
Teke lantas mekele. “Wawu rawuḥ mĕkĕle. rarisang ja munggah”.
Naḥ suba pada nĕgak, patuh masi keneh mekele lakar nyelekang ne luh, bĕkbĕka masiḥ mekele aji arak nganti puñyaḥ.
Suba puñyaḥ, ngongkong buin cicingne. “kur̥ĕnan tyange tĕka, kur̥ĕnan tyange teka, engkĕbang ragane bĕten umaḥ”.
Tanggu duri rawuḥ kone padanda kr̥ĕtta, masiḥ keto pakayunan idane patuḥ buka pakĕnĕhan tamyune ane tĕka maluwan.
Puñyahanga masiḥ padanda kr̥ĕtta nganti l̥ĕmĕt.
Tĕka lantas kur̥ĕnan ne luh ngaba adĕng pangorengan.
Contrang-contengina rahin ida padandane. Lantas wadaina kerañjang, abana kapĕkĕn anggona pabaliḥ-balihan.
“Lubak jenggot jro, lubak jenggot”. paslebit anake mamĕkĕn mara orahanga ada lubak jenggot mawadaḥ krañjang.
Asing nĕngok anake pada kĕdek, ningalin padanda kr̥ĕtta macontreng contreng aji adĕng. kuting jenggot idane ane kĕmulan putiḥ dadi sĕl̥ĕm.
Jani neked kone ortane ka griya.
Kacrita ida istri makayun nyingakin luwak jenggot punika, lantas ida ngenggalang kapĕkĕn.
Sarawuḥ idane dipĕkĕn, laut dapĕtang ida, rakan idane mawadaḥ kerañjang macontreng-contreng orahanga lubak jenggot, ida istrī lawut ngadesĕm, jĕngaḥ pĕsan kayun idane, ban rakan idane keto.
Ngandika lantas ida padanda. “ida istrī, ida istrī tyang kenehanga”. Keto pangandikan ida padanda sada garo.
Mabriyag lantas kĕdeke. Mawuwuḥ kimud ida istrīne, lantas ngenggalang ngajak ida padanda mantuk.
Mare suud satuan I Sangsiah, jeg teka lantas kurenane I Goak
“Bli-bli tyang kal luas malu” munyin ne luh
“kal kije nyai?” petakon I Goak
“Ajakine meli dulang bli”